LAOS OP ZIJN EIND

Sabaidee !

Voor de trouwe volgers : "ik heb er meerdere foto's van tussen gehaald vanwege de ruimte op de website.  Thailand is alweer een maand geleden en de foto's worden zorgvuldig bewaard op 4 plaatsen!!"  laptop, stick, fototoestel en skydrive.  Ok, ook overdreven maar ze gaan ons niet meer hebben ! Zodus, dit gezegd zijnde verder ons verhaal."

25 februari

En zo verloop onze laatste dag met een slakkegangetje.  De zon gaat onder, de volle maan komt op. 

26 februari

Ik moet iets bekennen : gisteren kippeborst gegeten.  ECHT lekker.  Vandaag in de spiegel gekeken, geen spleetogen, oef.  Zal vlees uit Frankrijk zijn geweest.

De mama’s muizen om 6 u uit bed om de zon te zien opkomen en stil het water in te glijden.  Niks daarvan, "hallo wij zijn ook wakker hé !" We kunnen rustig inpakken, ontbijten, zwemmen en daar gaan we weer, met de boot deze keer, verder de Mekong af, richting Don khone.  Onderweg nog het verhaal over afvalverwerking en wat met “beer”.  Daar worden putten voor gegraven van 4 meter diep en achteraf gebruikt voor mest op het veld.  Alles gebruiken graag !  Dus niet in de Mekong want de rivier is zeer bepalend voor het leven van de Lao.

Don Khone is tof.  Je zit er middenin, tussen de mensen  Maar warm ! Sander toch efkes op bed en Sam haar karakter waardig blijft overeind.  Als de meeste warmte eraf is stappen we weer op een gehuurde fiets om te kijken of we aan de zuidkant dolfijnen kunnen spotten.  Geen dolfijnen maar wel weer een mooi uitzicht, een mevrouw die suikerbiet zit te kappen, een tweeling van zo’n anderhalf die naar beneden rollen door het zand richting water, oei oei.  Ik fluit op mijn vingers, op tijd een grote broer.  Met een stok tikt hij de 2 zachtjes weer naar het iets hoger gelegen dorp.  Fietsen hier betekent veel bulten en veel stof en een zere poep. We rijden tussen de palmbomen, bananenbomen, teakbomen.  Stukken zijn onderaan verbrand.  Bruine mieren uitgerookt en verbrand.  Reuze termieten.  Bizar beeld, zwarte verbrande grond met kale bomen vlak tegen elkaar.  Aan de overkant hier ligt het eilandje Don Det.  Dat is voor morgen.

En verder : baguette met choco !  Zie foto Sam..

En verder : katten zonder staart of maar de halve lengte.  Genetisch !

En verder : le cri du gibbon ! Een loeiende sirene. Niet te zuinig !  “Ne rossen aap mé ne zwarte smoel en zwarte pollen in een kot in onzen hof !”  Ze mag soms los en dan mag ze kindjes “kriebelen” en vlooien.  Je kunt haar een handje geven en over de rug krabben.  Ze heet Hoing.  What's in a name..

En verder : de hanen (veel hanen) beginnen om 4 u.  Om 5.30 zijn de kinderen klaarwakker. 

27 februari ’13

Vandaag met de fiets naar Dondet, eiland verbonden met Donkhone dmv een brug.  We rijden door de mensen, koeien, kippen, zijdelings langs de varkens, hangmatjes, bamboehutjes.  We passeren de route van de vroegere spoorlijn wat geen spoorlijn meer is.  Er staan echter twee locomotieven ter herinnering aan de enige spoorlijn die Laos ooit rijk was.

’s Middags Indisch eten, boaff.. properder dan in Luang Prabang maar niet beter.  ’s Middags valt Sam dan toch mee in slaap.  Het is nodig,  Je kunt het zien hé !  ’s Avonds een zwemfeestje want Sander zwemt nu echt zonder probleem een bad over van een 12 meter.  Hierna een feestmaaltijd met “franse” kip.  Echt lekker !

28 februari

De laatste dag in Laos.  Vandaag nog een bezoek per fiets aan de Somphamit watervallen in Donkhone.  Super gebied met verdroogde bamboe struiken waar je tussen loopt.  Morgen nog een grotere (de grootste van ZO Azië).  Maar deze is ook mooi.  Canyonachtig ! Knap.  Het water komt vanuit de Mekong op meerdere plaatsen tussen de rotsen door gespat met serieus geweld.

’s Middags na de siesta (inclusief Sam)  nog even zwemmen in het zwembad hier zo.  We denken dat het erop zit.  Een zak chips voor het “de laatste avond in Laos feestje”. 

Maar dan op de weg : een varken ondersteboven aan een stok, krijsend  op weg naar het hiernamaals.  That’s life.  Gelukkig hoeft het dier niet in een overladen vrachtwagen maar steken ze gewoon de straat over om ‘m om het hoekje te brengen.

Dan het avondmaal.  We zitten met een glaasje lekkers én de zak chips aan een tafeltje bij de rivier in een restaurantje te wachten tot de lieve man de bestelling komt opnemen.  Hij lacht lief naar ons.  We vragen ons af wanneer hij zal komen.  Na allebei een subtiele wenk te hebben gegeven en weer een half uur later toch maar eens polsen.  Zijn vrouw is nog niet terug van de markt.. No food, maybe you wait.  Wij gaan kaarten : pesten.  En nog “s , en nog’s …. Halt ! een motor.  Daar komt een bootje aan gevaren in het donker.  Mevrouw is terug van de markt ! Met nog een jonge vrouw erbij, met een boatsman en baby.  Oké ! We gaan eten ! Ik loop naar beneden met de kinderen.  We gaan ’s helpen uitladen. Ze vinden dat grappig.  De bestelling moet nog opgenomen worden.  Nederlanders hebben niet door dat wij daar al zo’n twee uur zitten.  Het wordt gezien door weer een frans koppel.  Ze sturen ons naar de keukendeur want “avec les enfants”..  Vriendelijkheid boven alles.  De Nederlanders laten weten dat wij eerst mogen eten – oh sorry, niet gezien.  En maar kaarten ondertussen.  “Om ter meest” is het nu.  En dan.. jaaah! Heerlijkheid boven alles.  Dan naar bed.  Nog één nachtje en dan zullen we een bijzonder mooi land verlaten voor een nieuw avontuur. 

Bij thuiskomst staat en koe in de tuin.  's Morgens enkel nog een vlaai ! Midden op het pad..

Laos, een land 6 keer Belgie met 26 mensen per km².  (Belgie 384)  Veel natuur, lieve mensen, criminaliteit te verwaarlozen.  Laat je fiets maar op straat staan, volgende week staat die daar nog.  Maar als je in de gevangenis komt ..  

Sabaidee, Sabaidaa, Sabai Hopsasa !!

CAMBODJA

Van Cambodja wordt gezegd dat het armer is.  Verbindingen ?  We gaan het zien.. Opgepast voor onze spullen.  Tot later ! No worries..

xx