LAOS !

Eindelijk weer in de lucht !  Limiet website verkeer overschreden.. teveel foto's.  Ik ben erachter dat dit een hele klus is.

De laatste avond in Thailand besluiten we om op tijd naar bed te gaan en 's ochtends nog een beetje te genieten van ons guesthouse met zwembad. Dat zal voorlopig de laatste keer zijn dat we kunnen zwemmen.

7 februari om 12 u worden we opgehaald door dezelfde chauffeur als diegene die ons heeft afgezet in Chiang Rai.  Samen met zijn vrouw brengt hij ons naar de Thai-Laos border.  Hij wijst ons waar we moeten zijn voor de stempel in ons paspoort.  Vervolgens worden we verder doorverwezen en ja hoor.. daar staat een man met rood Tshirt met een papier Family Sophie DEBRA.

We worden verzocht op te stappen op een longtail smal kanobootje en zo tuffen we naar de overkant van de Mekong Rivier.  Zo simpel gaat dat, we zijn in Laos.   Aan de overkant staat Luis op ons te wachten.  Hij wordt onze gids voor de komende 3 dagen.  Te voet is het makkelijk om bij ons hotel te komen.  We komen aan in een ander Azië.  Ze rijden hier rechts.  Ze leerder rijden van de fransen en de amerikanen.   De Thai daarentegen leerden rijden van de Engelsen.  Bloody english..

Luis regelt de visa en de immigratiekaarten.  35 usd/pp.

Lokale munt : Kip ! We halen één miljoen kip uit de muur, gelijk aan 100 euro…

Ons hotel is een communistisch hotel met gangen - houten vloeren en allemaal dezelfde deuren - gangenlang.  Onze kamer is een kamer waar een dubbel bed in past met één matrasje ernaast, een bureautje met de onmisbare tv.. we trekken de stekker eruit.  Badkamer met wc en douche met warm water.  Zijzicht op de Mekong.  Anders dan we gewend waren maar daarom juist speciaal en gezellig.  We beginnen met 4 in bed maar 'snachts kruip ik ervan tussen.. 

Diner by the Mekong River - de kinderen kaarten met 2 Nederlanderprinsen, zo grappig, een variant op Uno en Sander schuift aan, en Sam dus ook !

8 februari

We worden opgehaald door Luis met driver.  Vandaag reizen we naar Luang Nam Tha met tussenstops in een Tai Lao village, katoen en tabak.  een Khmu village, katoen en zijde en een soort van halmen om borstels van te maken ;  een cave waar het vooral  hartstikke donker is maar leuk met de pillamp. 

's Middags samen lunchen, lekkere vegetable soup met noodles, fried vegetables en fried rice with vegetables.  Tegen half drie worden we afgezet in "the boathouse", een typisch Lao hotel met family cottage in bamboe en teak.  De repellent staat klaar voor straks !  We zijn gewaarschuwd, zo vlak bij het water !  Eco tourism opgestart door Nederlanders in 1999.  Ferm.

9 februari

Gisterenavond gegeten in de boatlanding.  We besluiten om niet meer te bewegen dan nodig. De unokaarten bovengehaald (gewéldig succes iedere keer weer).  Als we goed en wel in bed liggen staar ik naar een ontzettende keversoort van het grotere formaat.  Kakkerlak ? Ik weet het niet.  In ieder geval geen zin om hiermee mijn bed te delen.  Na een kwartier ijsberen en nadenken over wat te doen besluit ik dat dit geen Hilton is maar een bamboe hotel met spleten en kieren en dat ik wellicht een vader of moeder ontneem van een heel gezin daar onder de planken.  We laten het er maar bij en vallen met een iets snellere hartslag dan toch in slaap.  ’s Morgens is hét weg.  We stellen ons geen vragen.

Voor half negen worden we opgehaald. We zitten nog aan het ontbijt van noodle soup, fried eggs with potatoes, toast with wild honey en pancake.  Kon slechter.  De boatlanding maakt er werk van.  Hierna op weg naar Luang Nam tha voor de “Morning Market”.  Allemaal locaal voedsel, van vis tot vlees, van groente tot fruit, van kikkers tot hanen.  Dààr ligt die chili !

Vervolgens de hilltribes : de mu, de khmu, de lantén, de akha.  Het ene volk leeft op hogere palen dan het andere.  Het ene volk is gestructureerder dan het andere.  Het ene volk draagt blauwe kleren of zwarte kleren met versiering zilveren munten rondom het hoofd, polsen etc.  De kinderen vaak niks.  We bekijken hoe er borstels worden gemaakt van een bepaald pluimgewas dat ze snijden, laten drogen en waaruit de zaden worden geklopt.  Hoe papier wordt gemaakt van bamboebrij, hoe tabak wordt gedroogd, hoe dames van 85 visnetten herstellen, hoe mannen manden vlechten, hoe vrouwen aan hun weefgetouw zitten voor het weven van katoen en zijde van de zijderups.  Hoe pinda’s en maïs liggen te drogen in de zon.  En overal “sabaidee !”, tandloze lachende mensen, kindjes poedelnaakt of alleen met een hemdje, héél benieuwd naar Sam en Sander!  Onze gids loodst ons erdoor met vriendelijkheid en respect.  Men probeert ons alle soorten weefsels te verkopen, wel mooi maar wat doen we er mee.. we kopen een stuk bamboepapier voor 10000 kip.  Dit zal ik later in de auto laten liggen godv.

We doen weer een dorp aan, één van de velen maar toch elke keer ietsje anders.  Opium wordt nog gebruikt.  Je kunt het aan ze zien.. En dan onze toch langs een hoger gelegen stoepa om daarna kennis te maken met een stukje jungle.  Een locale gids vergezelt ons (Mister Moeng) en geeft hier en daar uitleg over de planten, de bomen.  De kracht van de natuur.  Er loopt een jonge dame met ons mee, Thom heet ze, net als de baas van de olifanten in Pai.  Ze draagt onze zelfbereide picknick.  ’s Middags komen we aan bij een open plekje waar ze voor de toeristen een tafel met banken gesjord hebben.  Deze wordt bedekt met palmbladeren en daarna worden de bananenbladeren opengerold met gestoomde en bereide groenten, ei, fruit etc.  Jullie merken het al, we eten hier vegetarisch en al zeker na dat ik op de markt heb rondgelopen.  Thailand kon je nog zeggen bwoaf.. hier, nee.  De lunch is heerlijk, echt.  De kinderen smullen !  Ook zij !  Da’s tof zeg.  Daarna dalen we weer af richting een laatste dorp waar we te maken krijgen met het stoken van lokale whiskey.  Het gaat er nog niet naar toe..  Aqua vite, zo iets.  Om 15.00 hr zit onze trekking erop en worden we terug gedropt in het hotel. ’s Avonds een bezoek aan de nightmarkt.  Rudimentair.  De eerste baguetten vanuit een frans koloniaal tijdperk dienen zich aan.  Dat is goed nieuws voor Sam en Sander.  Na zoveel groentjes vanmiddag allebei een baguette en allebei cake.  Bijna zoals thuis..

10 februari : rustdag niksen, wandelingetje naar een markt in de buurt en verder door de zandstraten van het stuk waar wij zitten - ca 10 km van het stadje Luang Nam Tha, wasje, uno, etc.

11 februari

Vandaag een lange dag rijden naar Nong Khiau.  Onderweg stoppen voor nog een paar dorpen, o.a. de bamboe papiermakers.  Ik vergeet mijn bamboe papier in de auto.  Jammer !  In een winkel nog ’s kopen, da’s niet hetzelfde vinden we.  Sam overleeft de rit zonder miserabele toestanden, in een lighouding met af en toe ’s buiten piepen.  Het werkt zo.  Sophie daarentegen moet zich flink houden.  Een bochtige, slechte weg die de Chinezen nog ’s een keertje terug gaan opknappen (wanneer?) maar ondertussen hotsen en botsen en slingeren.  Niet voor gevoelige magen.  Maar de weg is ronduit prachtig.  We rijden op de hoofdweg van Laos van noord naar zuid.  Er zijn geen snelwegen, geen lange spoorlijnen, dus.. gewoon naar beneden, tot aan Nong Khiau waar we rond vijf uur ’s middags arriveren.  Jammer dat het al zo laat is want het is hier echt de moeite.  Een backpackersdorp waar veel wordt gedaan aan trekking, raften, kano enzo.  Het is al snel donker.  Het eten loopt een beetje raar met lange wachttijden maar de kinderen krijgen hun vegetarische spaghetti wel op tijd. Wij verlaten de keet.  Ze mogen hunne fried rice houden. 

We lopen nog even het dorp in maar al gauw roept het bed.  Een eerste nacht onder een muskietennet daar aanwezig.  We slapen snel in.

12 februari

Vandaag zes uren in een longtail over de Nam Ou en aansluitend de Mekong vanuit Nong Khiau naar Luang Prabang.  Het is een lange dag weer maar met fantastische zichten, zeker in het begin dus meer noordelijk.  De rivierbanken zijn rijk.  Veel landbouw, waterbuffels, wassende mama’s, zwemmende kindjes, vissende mannen, goudzoekers, zelfgemaakte dynamosystemen om elektriciteit op te wekken.  Af en toe een “rapid” vanwege de lage stand van het water en veel stroom, spannend, maar die gasten snellen feilloos door het water tussen de rotsen en de zandplaten door. 

Onderweg stoppen we bij een grot met 4000 boedha’s geschonken door de koning en daarna door het volk.  Elk jaar ceremonie, het uitdragen van de grote boedha voor de wassing ergens in april.  Laos nieuwjaar is in april.  Luis doet zijn verhaal over de houdingen van de boedha.  Hij was 6 jaar monnik in Luang Prabang.. Aan de overkant van de grot een restaurant met heerlijke salade Luang Prabang, fried river weed met sesamzaadjes, fried rice, fried mixed vegetables én.. frieten voor de kids, hoera !

Aankomst in Luang Prabang, hier zullen we 5 nachten blijven waarvan de eerste aan de straatkant van een hotel dat nog niet klaar is.. Een teleurstelling na de boatlanding en na Nong Khiau.  De volgende dag verhuizen we naar een andere kamer.

Sander kan zich ons huis in België goed herinneren : “er zijn 2 trappen om te gaan slapen, één voor de kinderen en één voor de mama’s”.  “Er is ook veel speelgoed”..

Sam : “ ik heb soms pijn aan mijn hart”.  Ze mist haar vriendje Mats maar ze doet het al bij al erg goed.

Sander : “ik wil papa’s altijd bij mij” waarom ? “omdat ik dan altijd pannenkoeken kan eten”

Sander : “ik wil de mama van Max altijd bij mij” waarom ? “omdat ik dan altijd croque monsieur kan eten”.

13 februari

Line is vroeg opgestaan vandaag.  De monniken, de morningmarket.  Ze was toch wakker..  We zien elkaar terug aan het ontbijt en tijdens de commotie van de verhuis van kamer.  Voilà, gebeurd.

Daarna een wandeling door de stad.  We ontmoeten een koppel met 2 kinderen van derde en vierde studiejaar.  10 maanden zijn ze op reis, de eerste vijf al achter de rug.  Vietnam, China, Laos, Cambodja, Thailand, Australie, Myanmar, Maleisië, Singapore.. ze zullen in juli afsluiten in Indonesië.  Eigen studieprogramma met boeken van dit schooljaar.  Ze zijn op schema.  Perspectieven ??

’s middags een zwembad gevonden met de toektoek er naar toe.  Kinderen blij !

’s avonds een hapje bij de rivier aan de bamboe bridge.

14 februari

Valentijn.  Een gids ? geen gids ? Geen gids.  Mount Phousi, vogeltjes loslaten voor ons geluk na een kusje van alle vier.  Dan naar beneden langs de andere kant.  Een verkeerd drankje en daarop een broodje kaas en Sophie ledigt haar maag aan de zijkant van de weg.  Snel een restaurant binnen voor de andere uitgang.  En verder één van de mooiste wats in mozaïk belegd, de tweede bamboebridge en terug naar het hotel.  Sophie op bed, kinderen in een koud bed.  Ze zijn nu pizza gaan eten.  Ik moet er éven niet aan denken..

Voor morgen een toektoek besteld (200000 kip) om naar de watervallen te gaan 35 km verderop. 

15 februari

Vandaag om 5 u opgestaan ! Monniken gekeken tijdens hun bedelgang door de stad.  Straks watervallen. 

Zo, jullie kunnen er weer tegen.  Foto's volgen.  Ietsje minder dan..